این جلد پیشگامانه مفهوم خودسانسوری را مورد بررسی قرار می دهد ، زیرا مربوط به افراد و جوامع است و به عنوان مانعی برای صلح عمل می کند. با تعریف خودسانسوری به عنوان عملی که در صورت عدم وجود موانع رسمی از خودداری اطلاعات از دیگران جلوگیری می کند ، جلد خود سانسور را به عنوان یکی از سازوکارهای اجتماعی روانی معرفی می کند که مانع از جریان آزاد اطلاعات شده و در نتیجه مانع عملکرد صحیح دموکراتیک می شود. جوامع علاوه بر این ، این پدیده اجتماعی و روانشناختی را به طور خاص در زمینه درگیری های تحریک پذیر تجزیه و تحلیل می کند ، و شواهد زیادی از جنگ اسرائیل و فلسطین ارائه می دهد. فصل های جمع آوری شده از میکرو به سطح کلان ، فرد را به عنوان واحد محوری تحلیل روانشناختی در حالی که فرد را در چندین سطح زمینه شامل خانواده ها ، سازمان ها و جوامع تعبیه می کند ، قرار می دهد. پس از توضیح مفهومی محکم در مورد خودسانسوری ، گزیده ای از محققان نوظهور و برجسته ، شیوه هایی را که عوامل خودسانسوری در خانواده ها ، سازمان ها ، آموزش ، آکادمیک و سایر مناطق تنظیم می شود ، توصیف می کنند. فصل های بعدی در مورد خودسانسوری در زمینه های نظامی ، روایت های خشونت سیاسی و رسانه ها بحث می کنند. سرانجام ، این جلد با نگاهی به راه هایی که می توان بر خود سانسور مضر در جوامع غلبه کرد ، نتیجه می گیرد و آینده تحقیقات مربوط به خودسانسوری را بررسی می کند. با انجام این کار ، این جلد خود سانسور را به عنوان یک پدیده مهم رفتار اجتماعی با پیامدهای عمده فردی و جمعی ، تحریک می کند ، ضمن اینکه امکان تحقیق جدید هیجان انگیز و چشمگیر را در علوم اجتماعی و رفتاری تحریک می کند. ایجاد مفهوم منطقهای جدید در روانشناسی صلح ، سانسور خود در زمینه های صلح و تعارض برای روانشناسان ، جامعه شناسان ، محققان صلح ، دانشمندان سیاسی ، دست اندرکاران و همه کسانی که مایل به درک عملکرد شخصی و اجتماعی افراد در این کشور هستند ، جذاب خواهد بود. دنیای واقعی.