در این کتاب مظاهر متنوعی از تروما و شیوه های ایجاد تروما در فرهنگ ما شکل گرفته و برچیده شده است. Yochai Ataria توضیح می دهد که چگونه ما به تروما معتاد هستیم و به تولیدکنندگان و مصرف کنندگان مشتاق آن تبدیل شده ایم. در نتیجه ، فرهنگی که در آن زندگی می کنیم به عمق عمیق پس از سانحه تبدیل شده است. این در محصولاتی که فرهنگ غربی را شکل داده و همچنان شکل گرفته است ، مشهود است ، از قربانی کردن کتاب مقدس اسحاق تا آخرالزمان فرانسیس فورد کاپولا. آتاریا ویژگیهای اصلی این فرهنگ به اصطلاح پس از سانحه را افشا می کند: قربانی کردن از طریق عمل ، شهوت کنترل نشده ای از خون ، عدم توانایی در صحبت کردن و توصیف چیزها با کلمات ، حس ناپاک و بیگانگی ، مرگ عاطفی ، عدم نفوذ ، جدایی و یک قریب به اتفاق حس تبعید