این کتاب به عصب شناسی در آموزش عالی در ایالات متحده می پردازد. این کتاب پس از آشنایی خوانندگان با مبانی فلسفی و سیاست های عصب شناسی آموزش عالی ، به بررسی ملزومات اساسی در عمل عصبی اخلاقی آموزش عالی در دموکراسی های مدرن می پردازد. با تمرکز بر روی عصب شناسی از منظر یادگیری طراحی شده جهانی و طراحی سیاست ، این پروژه جدا از سایر کارها در این زمینه است. پیشرفت در علوم اعصاب و تغییر در نگرش به ناتوانی ، سازوکارهایی را شناسایی کرده است که با استفاده از آن زیرساختهای آموزش عالی با افراد در نظر گرفته شده عصبی و افراد دارای ناتوانی شناخته شده برای کاهش ظرفیت دانشجویان برای ورود ، پایداری و تکمیل آموزش عالی ارتباط برقرار می کنند. سیاست های امروز تا به امروز بر روی معلولیت های مشخص شده به عنوان یک نیاز برای اسکان متمرکز شده است. این استراتژی هم تأثیر زیرساخت های نامناسب را بر روی مواردی که از نظر عصبی به نظر می رسند دست کم می گیرد و هم به عنوان طبقه بندی کالبد دانشجویی عمل می کند. در نتیجه ، شکافهای عصبی در آموزش عالی بسیار زیاد است.