با ارائه مجموعه ای از مطالعات موردی منحصر به فرد که خوانندگان را به زیر سؤال بردن و تجسم مفهوم تعامل در جامعه دعوت می کند ، این کار جمع آوری شده ، یک مرور کلی و تجزیه و تحلیل روشهای تحقیق مشارکتی متعدد و خلاقانه را برای بهبود بهزیستی در سطح فردی و اجتماعی ارائه می دهد. در جهانی که اختلافات زیادی در ثروت و سلامتی مردم وجود دارد ، به طور فزاینده ای تشخیص داده می شود که صلح پایدار مستلزم یک تعهد عمومی مبتنی بر عدم خشونت همراه با افزایش قابل توجه در رفاه افرادی است که پایین ترین اقشار اقتصادی و اجتماعی را اشغال می کنند. جوامع این جلد در مورد دوم - چگونگی استفاده از روشهای تحقیق کیفی برای بهبود بهزیستی شرکت کنندگان در پژوهش و در نتیجه جامعه گسترده تر متمرکز شده است. نمونه های تحقیقاتی مشارکتی که در این فصل ها شرح داده شده است برای ترغیب محققان ، محققان و دست اندرکاران برای سؤال از دانش فرضی درمورد تحقیق و عمل درگیری جامعه و الهام بخشیدن به بورس عدالت اجتماعی است. مطالعات و روشهای موردی که به تصویر کشیده شده است به همان اندازه متناسب با موقعیت ها و فرهنگ هایی که در آنها رخ می دهد متفاوت است. در بیشتر مطالعات موردی ، شخصی با یک الزام عدالت اجتماعی به سیاسی پیوند داده می شود زیرا شرکت کنندگان در جوامع حاشیه نشین ، درک موقعیت خود را در درون سلسله مراتب قدرت ابراز می کنند ، روابط قدرت را تجزیه می کنند و حس نمایندگی را تجربه می کنند. در موارد دیگر ، روشها مشارکت کمتری ندارند ، اما هدف بیشتر بر هماهنگی درونی و بیرونی ، بهزیستی روانشناختی ، حل تعارض و آشتی بین گروهی متمرکز است. در تمام مطالعات موردی ، بر روشهایی که اعضای جامعه در مرکز تلاش برای ارتقاء تحولات اجتماعی قرار دارند ، تأکید شدیدی وجود دارد. روشهای توصیف شده شامل داستان نویسی گروهی ، هنرهای اجتماعی ، نقشه برداری از دارایی ها ، دیالوگ ها ، نوشتن خلاقانه ، گلدوزی ، فیلم سازی ، فوتو فاکتور ، "نوشتن دوباره" به قدرت و سایر راه های شرکت در فعالیتهای رهایی و ارتقاء بهزیستی شخصی است. در کنار هم ، فصل ها روشهای خلاقانه ای را نشان می دهد که در آن اعضای جامعه ، که در زمینه های محروم قرار گرفته اند ، می توانند در یک فرآیند پویا که تحریک نمایندگی فردی و جمعی است ، شرکت کنند. سرانجام ، این جلسات درک عمیق تری از طیف گسترده ای از روشهای تحقیق خلاقانه و کیفی را در اختیار خوانندگان قرار خواهد داد و ایجاد یک برنامه کارآمد عدالت اجتماعی را که برای رفاه انسان و صلح پایدار ضروری است تشویق می کند.